ഒരു വാലന്റൈന്‍സ് ഡേയുടെ ഓര്‍മ്മയ്ക്ക്‌
"ഹോ... ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു",തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് മണിക്കൂറുകള്‍ പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു.ഇന്ന് ഇനി ഉറക്കം നടക്കുമെന്ന് തോന്നുനില്ല.എന്തെങ്കിലും വായിച്ച് നേരം വെളുപ്പിക്കാം.ബുക്ക്‌ കൈയിലെടുത്ത് അടയാളം വച്ചിരുന്ന പേജ് ലെ പേന എടുത്തുമാറ്റി വായിച്ചുതുടങ്ങി.ബാലചന്ദ്രന്‍ ചുള്ളികാടിന്റെ കവിതയാണ്.
ആദ്യാനുരാഗ പരവശനായ്‌ ഞാന്‍
ആത്മരക്തം കൊണ്ടെഴുതിയ വാക്കുകള്‍
ചുറ്റുമിരിക്കും സഖികളെ കാണിച്ച്
പ്പൊട്ടിചിരിച്ചു രസിച്ച പെണ്‍കുട്ടിയെ............
"ഈശ്വരാ..........എന്തൊരുപരീക്ഷണമാണിത്.പ്രണയം,പ്രണയം,പ്രണയം".......ഈ നശിച്ച ചിന്തയില്‍നിന്ന്‍ രക്ഷപ്പെടാന്‍ കഴിയില്ലേ......ഒരിക്കലും.ഇന്ന് ഹണിയുടെ മെയില്‍ ആണ് ആ സത്യം വിളിച്ചറിയിച്ചത്.ഫെബ്രുവരി പതിനാല്.വാലെന്റൈന്‍സ്‌ ഡേ.പ്രണയിതാക്കളുടെ ദിനം.പണ്ടൊക്കെ വിഷ്ചെയ്യാന്‍ വരുന്ന കൂട്ടുകാരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിനക്കൊന്നും നാണമില്ലേ?പ്രണയിക്കാനും ഒരു ദിനമോ ഫൂ..........എന്ന് ആട്ടിതുപ്പിയിരുന്നു.പക്ഷെ ഇന്ന് കാലങ്ങള്ക്കിപ്പുറം ഫെബ്രുവരി പതിനാല് കലണ്ടറില്‍ ഇരുന്ന് എന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു.വായനയും നടക്കില്ലന്ന് ഉറപ്പായി.പുസ്തകം അടച്ചുവച്ച് ഹണിയുടെ മെയില്‍ വീണ്ടും തുറന്ന്‌ അതിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു.
"ചേച്ചി".... ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നപോലെ തന്നെ ഹാരിസ് ഇന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു.അവന് എന്നെ ഭ്രാന്തമായി പ്രണയിക്കുന്നു എന്ന്.ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ അവനോടു ചോദിച്ചു എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ അളവ് പറഞ്ഞുതരാന്‍ കഴിയുമോ എന്ന്.അവന് പറഞ്ഞു പെയ്തൊഴിയുന്ന ഓരോ മഴതുള്ളിയിലും അവന്റെ സ്നേഹമാണ് എന്ന്,ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ചൊരിയുന്ന പ്രകാശം മുഴുവനും അവനു എന്നോടുള്ള പ്രണയമാണെന്ന്,ആര്ത്തിരബുന്ന കടലിലെ ഓരോ തിരമാലയിലും അവന്റെ സ്നേഹമാണെന്ന്.ഒടുവില്‍ അവന് എന്നോട് ചോദിച്ചു എനിക്ക് അവനോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ അളവ് എത്രയെന്ന്?ഞാന്‍ എന്താകും അവനോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുക?ചേച്ചിക്ക് ഊഹിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടോ?ചിന്തിച്ചു തല പുണ്ണാക്കേണ്ട ഞാന്‍ തന്നെ പറയാം.എന്റെ വലതു കരം ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഞാന്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു ദാ.........ഇത്രയും എന്ന്.അതുകണ്ട് വിഷാദത്തോടെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും പറയാന്‍ കഴിയും മുന്നേ അവന് നടന്നകന്നു.ഞാന്‍ മുറുക്കിപ്പിടിച്ചിരുന്നത് എന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു എന്ന് എന്നെങ്കിലും അവന് തിരിച്ചറിയുമോ?മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്തമായിരിക്കുന്നു.ബാക്കിവിശേഷം അടുത്തതില്‍ പറയാം ചേച്ചി.ഹാപ്പി വലെന്റയിന്‍സ്‌ ഡേ....ലവ്ഇങ് ഹണി.
പാവം കുട്ടി ...വലെന്റയിന്‍സ്‌ ഡേ ...പ്രണയിക്കാന്‍ ഒരുദിനം എല്ലാപേരെയും പോലെ അവളും അങ്ങനെ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു.ആരെയും കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാരിയമില്ല.അനുഭവങ്ങളാകാം അങ്ങനെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നത്. അറിയാതെയാണെങ്കിലും എന്റെ മനസും,ശരീരവും പ്രണയത്തിനു അടിയറവു വച്ചതും ഒരു വലെന്റിന്‍സ്‌ ഡേയില്‍ ആയിരുന്നില്ലേ.
അന്ന് ഞാനും എന്റെ പ്രിയപെട്ടവന്റെ നെഞ്ചില്‍ മുഖംച്ചേര്‍ത്തുവച്ച് പതിയെ ഇതുപോലെ ചോദിച്ചിരുന്നില്ലേ..?എന്നെ ശരിക്കും ഇഷ്ടമാണോ?എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ അളവ് പറഞ്ഞുതാ എന്ന്.അതിനു മറുപടി പറയാതെ അവനില്‍ പ്രണയം ഉണര്‍ത്തിയ അവനു ഇഷ്ടമുള്ള എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ അമര്‍ത്തി ച്ചുംബിക്കമാത്രമാണ്‌ അവന് ചെയ്തത്. പ്രണയത്തിന്റെ ആഴം ആ ചുംബനത്തിലൂടെ മനസിലായെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അലസമായി ആ മടിയില്‍ തലചായ്ച്ചു കിടന്ന ഞാന്‍ പരിഭവിച്ചു എന്ന് കരുതിയാണോ എന്തോ പിന്‍കഴുത്തില്‍ വീണുകിടന്ന എന്റെ മുടിയിഴകള്‍ മാടിയൊതുക്കി അവന്റെ വിരലുകള്‍ കൊണ്ട് ഐ ലവ് യു എന്ന് എഴുതികൊണ്ടെയിരുന്നു.എന്നിട്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ മനസിലാകാത്ത ഭാവത്തില്‍ കിടന്ന എന്നോട് പതിയെ അവന് ചോദിച്ചു.ഞാന്‍ ഈ എഴുതികൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്താണെന്നു നിനക്ക് മനസിലാകുന്നുണ്ടോ?ഊറിവന്ന മന്ദസ്മിതം ഒളുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ഓ...... അത് കളവാണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം.അപ്പോള്‍ അവന് പറഞ്ഞു നിനക്കറിയാമോ ഇന്ന് വാലെന്റൈന്‍സ്‌ ഡേ ആണ്.അങനെ ഞങള്‍ ഒന്നായ ആ ദിവസത്തെ ഞാനും പ്രണയിച്ചുതുടങ്ങി.
പക്ഷെ ..............എന്നിട്ടും ആര്‍ക്കാണ് കണക്ക്കൂട്ടലുകള്‍ പിഴച്ചത്?.മറ്റൊരു വലെന്റിന്‍സ്‌ ഡേയ്ക്ക് കാത്തുനില്‍ക്കാതെ എവിടെയാണ് അവന് പോയ്‌ മറഞ്ഞത്?.ആവേശത്തോടെ എന്നില്‍ പടര്‍ന്ന്കയറാന്‍ തുടങ്ങിയ അവനെ തടഞ്ഞപ്പോള്‍ പ്രണയത്തിനു പരിധി നിശ്ചയിച്ചാണ് നീ എന്നെ പ്രണയിക്കുന്നതെങ്കില്‍ ഈ പ്രണയം നമുക്ക് ഇവിടെ അവസാനിപ്പിക്കാം എന്ന് പരിഭവംപറഞ്ഞ് പോകാന്‍ തുടങ്ങിയ അവനെക്കാള്‍ വലുതല്ല എനിക്ക് എന്റെ ശരീരം എന്ന് കരുതി അടിയറവ്‌ വച്ചപ്പോള്‍ എന്നെ ഒരു അഭിസാരികയായി കരുതിയോ അവന്?.അതോ എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ കണ്ട പ്രണയം ശരീരത്തില്‍ ദര്‍ശിക്കാന്‍ അവന് കഴിഞ്ഞില്ലേ?.അതോ മനസ്സില്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയ പ്രണയം വാക്കുകളായി പറയാന്‍ കഴിയാതെ അടുത്ത് വരുമ്പോഴൊക്കെ അവനെ പിച്ചയും,മാന്തയും ചെയ്യുന്ന എന്നെ അവന് എപ്പോഴും ചോദിക്കുന്നപോലെ ഒരു സാടിസ്റ്റ്‌ ആയി മാത്രമേ കണ്ടിരുന്നുള്ലോ?.പിച്ചലിനും,മാന്തലിനും ഒടുവില്‍ പാവത്തിന് വേദനിച്ചു കാണുമോ എന്നോര്‍ത്ത് ഒരായിരം ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ടാവനെ മൂടിയത് എന്തേ അവന് മറന്നു പോയ്‌......?.എന്റെ ശ്വസനിശ്വാസങ്ങള്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും ശ്രെദ്ധിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ അറിയാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നില്ലേ അതില്‍ മുഴുവന്‍ നീ ആയിരുന്നു എന്ന്.
ഇനി ഒരു തിരിച്ചുവരവ്‌ ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് അറിയാമായിരുന്നിട്ടും ആ വലെന്റിന്‍സ്‌ ഡേയില്‍ നീ അറിയാതെ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച ചുവന്നുതുടുത്ത പനിനീര്പൂവ് നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്ത്‌പിടിച്ചു ഞാന്‍ ഇന്നും ജീവിക്കുന്നു.കാരണം ആ പനിനീര്പൂവ് എന്റെ പ്രണയമാണ്.......നിന്റെ രക്തവും..!
------------------------------------------ Razla Sahir--------------------------------------------
.jpg)
പാവകള് അവള്‍‍ക്കെന്നും ദൗര്‍ബല്യമായിരുന്നു.... എണ്ണമറ്റ പാവകള് അവളുടെ മുറിയില്‍ നിറഞ്ഞിട്ടും പാവകള് അവള് വാങ്ങികൊണ്ടേയിരുന്നു . തലയാട്ടി ചെണ്ട കൊട്ടുന്ന ആനയുടെ മുഖമുള്ള പാവയും, തല കീഴ്മേല്‍ മറിയുന്ന പട്ടികുട്ടിയും ,മാറില്‍ പൂണൂലിട്ടു കുടവയര്‍ കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടുന്ന നമ്പൂതിരിയുടെ പാവയും ഒക്കെ അവളെ ചിരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു......ചുവന്നു തുറിച്ച കണ്ണുകളും ,കൊമ്പന്‍ മീശയും ചോരയുടെ നിറമുള്ള കുപ്പായവുമണിഞ്ഞ്‌ തോക്കുചൂണ്ടി നില്‍ക്കുന്ന പട്ടാളകാരന്‍റെ പാവ .....പവകള്‍‍ക്കായി വാശിപിടിച്ചു കരയുമ്പോഴുള്ള അച്ഛന്‍റെ മുഖത്തെ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും അതിനെയും അവള്‍ക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. മേഘക്കീറുകൾ അടര്‍ന്നു വീണത് പോലുള്ള കരടിക്കുട്ടികൾ ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ടവള്‍ മൂടിയിരുന്നു. 
ഒന്ന് പ്പെട്ടന്ന്‍ പോകൂ........ഒട്ടോകാരനോട് പറഞ്ഞ്‌ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ സമയം 5.30 കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.ട്രെയിന്‍ കിട്ടുമോ എന്തോ....?.എന്റെ തിടുക്കം കണ്ടാകാം ഒട്ടോകാരന്‍ സ്പീഡ്‌ അല്പം കൂടിയെന്ന് തോന്നുന്നു.
പകലുകളെ വല്ലാതെ ഭയന്ന് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.അവള് നടത്തത്തിന്റെവേഗം കൂട്ടികൊണ്ട് തിരിഞ്ഞുനോക്കി അതെ ആ കറുത്തിരുണ്ടരൂപം തന്റെ തൊട്ടുപിന്നില്‍ തന്നെയുണ്ട്.ഇപ്പോഴും വ്യക്തമായികാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.എന്തിനാണ് ഭയപ്പെടുത്തികൊണ്ട്‌ ആ രൂപം എന്നെ ഇങ്ങനെ പിന്‍‍തുടരുന്നത് ആരാണ് അത് ……………………..? 
